< style="BORDER-RIGHT: 3px solid; BORDER-TOP: 3px solid; BORDER-LEFT: 3px solid; BORDER-BOTTOM: 3px solid" height=46 width=147 classid=clsid:6BF52A52-394A-11D3-B153-00C04F79FAA6>
>
از آن زمان تا کنون مجسمه بودا در معرض باد و باران قرار گرفته و حتی جای گلوله های زمان جنگ نیز در آن دیده می شود.
این مجسمه متاسفانه صدها سال است که به دلیل رطوبت جو و تراوش آب از کوه دچار فرسایش شده است. آبی که در قسمت برآمدگی شکم مجسمه جمع می شود، قدرت استحکام سنگ را پایین می آورد و در نتیجه گیاهان و قارچ ها به سرعت روی سطح بدن بودا روییده اند. باران های اسیدی باعث سیاه شدن دماغ مجسمه شده و صورتش نقطه نقطه شده است.
به نظر می رسد دو قطره اشک در گوشه چشمان بودا وجود دارد و پوست بخشی از بدنش کنده شده است. طبق اسناد و شواهد تاریخی، تمام پادشاهان گذشته هر کدام به نوبه خود برای سالم نگهداشتن این مجسمه فعالیتی می کردند. در طول تاریخ مدرن، مجسمه بودا 6 دوره بازسازی و تعمیرات جامع را پشت سر گذاشته ولی همه آنها به دلیل یا دلایل نامعلومی ناموفق مانده اند.
برای حفاظت از این مجسمه توجه همه جهان جلب شده است. یونسکو(UNESCO) گروهی از کارشناسان خود را برای مشاوره در این زمینه به منطقه ارسال کرده، بانک جهانی نیز وامی به مبلغ 8 میلیون دلار آمریکا، بدون بهره برای حفاظت و نگهداری این مجسمه پیشنهاد کرده که تا کنون مبلغ 2 میلیون دلار آن دریافت شده است.
پروژه حفاظت از مجسمه بودای لشان اهمیت علمی و زیست محیطی دارد. سلسله اقداماتی به منظور حفظ و نگهداری این مجسمه توسط مقامات لشان اعلام شده است که شامل : بهبود بخشیدن مناظر زیبای منطقه اطراف، مهار کردن کلیه منابع آلوده کننده در منطقه، تغییر مکان مراکز صنعتی موجود در منطقه در مدت زمانی معین، کنترل آلودگی رودخانه Minjiang و تخصیص دادن مبلغ 200 میلیون Yuan (هر Yuan چینی معادل 123 دلار آمریکا است) سرمایه سال جاری است، برای ساخت بزرگراهی که از این منطقه بگذرد.
در حال حاضر بهینه سازی منطقه وسیعی از کوه، آب، جاده ها و باغ های اطراف کامل شده و کل منطقه در حال اصلاح است. بعد از اینکه مجسمه بودای لشان در لیست یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهانی ثبت شد، این اولین پروژه نگهداری و مرمت آن است.
اداره کل آثار باستانی منطقه، تعدادی کارشناس و متخصص فنی ماهر را که به جدیدترین تکنولوژی های صوتی، نوری و الکترونیکی کاملا مسلط هستند، استخدام کرده است. این اشخاص به طور دائم مجسمه را چک می کنند و مشکلات احتمالی اش را برطرف می کنند.
فاز اول پروژه مرمت و نگهداری بودا که بر حل مشکلات مربوط به سر، کتف ها، قفسه سینه و شکم آن متمرکز بود، در ماه مارس گذشته شروع شد.
متخصصان کارهایی از قبیل : مرمت حلقه موهای سر مجسمه ، تمییز کردن صورت ، جدا کردن زوائد گیاهان و علف های هرز از بدنش، پاک کردن لایه های آهک اضافی و تعمیر کردن ترک ها و شکاف های بدنش با مواد مشابه قدیمی را انجام داده اند.
در حال حاضر فاز اول این پروژه تقریبا به پایان رسیده است. فاز دوم آن اواخر سال جاری شروع خواهد شد. تاکید این بخش بر روی خشک نگه داشتن بدن بودا، محافظت از پاهای مجسمه در برابر صدمات ناشی از جریان آب و نیز عایق کردن کل مجسمه در مقابل هوا خواهد بود.
معبد آرتمیس هم به عنوان یک محل داد و ستد کالا و هم به عنوان آموزشگاه مذهبی مورد استفاده قرار میگرفت. در طی سالها، بازرگانان، جهانگردان، صنعتگران و پادشاهان از این محل مقدس دیدن میکردند و احترام خود را با آوردن هدایای مختلف ابراز می نمودند. تحقیقات اخیر باستان شناسی به یافتن تعدادی از این هدایا که شامل مجسمه های طلا و عاج آرتمیس، گوشواره ها، دستبندها و گردنبندهایی زیبا اثر صنعتگران پارس و هند هستند منجر شده است.
بقایای معبد آرتمیس
اسکندر پس از فتح آسیای صغیر اقدام به ساخت مجدد معبد کرد که تا بعد از مرگ وی در سال 323 قبل از میلاد، همچنان در دست ساختمان بود. در قرن اول پس از میلاد، هنگامی که سنت پل برای تبلیغ مسیحیت به افه سوس سفر کرد، با عده زیادی از پیروان آرتمیس مواجه شد که به هیچ وجه قصد ترک الهه خود را نداشتند. در سال 262 میلادی معبد توسط قبیله گوت Gothsمجددا ویران شد. اهالی شهر قسم خوردند تا آنرا مجددا بنا کنند. در قرن چهارم میلادی، بیشتر اهالی افه سوس به مسیحیت گرویده بودند و معبد شکوه و جلال خود را از دست داده بود. اهالی افه سوس پس از آخرین تهاجم منجر به ویرانی معبد در سال 401 میلادی، کم کم شهر را ترک کردند و این شهر متروک در اواخر قرن 19 میلادی کشف و حفاری شد. این اکتشافات زیربنای معبد را نمایان ساخت.
بقایای معبد آرتمیس
این معبد تعداد فراوانی از آثار هنری را در خود جا داده بود، از جمله 4 مجسمه برنزی باستانی از قبیله آمازون که توسط بهترین هنرمندان دوران ساخته شده بودند. هنگامی که سنت پل به دیدن شهر آمده بود، معبد با ستونهای طلایی و مجسمه های کوچک نقره ای و نقاشی های متعدد تزئین شده بود. هیچ شاهدی مبنی بر وجود مجسمه آرتمیس در مرکز معبد وجود ندارد اما دلیلی هم برای وجود نداشتن آن در دست نیست. (ادامه دارد ...)
به مدت 16 قرن، مقبره در شرایط خوبی برجا ماند تا یک زلزله موجب آسیب دیدن سقف و ستونهای آن شد. در اوایل قرن 15 میلادی، شوالیه های سنت جان St John از مالتا Malta، این ناحیه را اشغال کرده و از سنگهای مقبره برای ساختن یک قلعه نظامی استفاده کردند. این قلعه عظیم همچنان پابرجاست و سنگهای براق و مرمرهای مقبره در میان دیوارهای آن قابل تشخیص هستند. تعدادی از مجسمه های موجود در مقبره اکنون در British Museum لندن نگهداری میشوند.
شرح کوتاهی از بنا
بقایای مقبره هالیکارناسوس در بودروم ترکیه
ارتفاع کلی این مقبره حدود 45 متر محاسبه شده که از این مقدار، 20 متر مربوط به جایگاه مخصوص، 12 متر برای ستونها، 7 متر سقف هرمی و 6 متر مربوط به مجسمه ارابه بوده است. زیبایی این مقبره نه تنها به خاطر خود بنا که به دلیل وجود مجسمه هایی است که طبقات مختلف آنرا آراسته اند. در میان این مجسمه ها دهها مجسمه در اندازه طبیعی و همچنین بسیار کوچکتر و بزرگتر، از انسان، شیر، اسب و حیوانات دیگر به چشم میخورد. چهار هنرمند برجسته دوران، بریاکسیس Bryaxis، لئوکارس Leochares، اسکوپاس Scopas و تیموتئوس Timotheus، چهار طرف این بنا را تزئین کرده اند. مقبره هالیکارناسوس به دلیل اینکه به خدایان یونان قدیم تقدیم نشده، جایگاه بسیار ویژه ای در تاریخ دارد.
این آمفی تئاتر، به شکل یک بیضی عظیم است که ردیف های صندلی به تعداد پنجاه هزار تماشاچی، دور تا دور یک صحنه بیضی شکل مرکزی قرار گرفته است.
کف صحنه چوبی است و در زیر آن مجموعه ای از اتاقها و گذرگاهها برای عبور حیوانات وحشی و سایر تدارکات لازم جهت راه اندازی و اجرای نمایش قرار گرفته است . تعداد 80 دیوار به عنوان تکیه گاه برای طاق های گنبدی شکل، گذرگاهها، پلکان و ردیف های صندلی، روی صحنه قرار گرفته است. لبه بیرونی طاق های متوالی باعث اتصال طبقات مختلف و پلکان بین آنها به یکدیگر شده است.
نمای داخلی Coliseum از بالا
در ساخت عمارت با دقت بسیاری از انواع ترکیبات ساختمانی استفاده شده، برای فونداسیون از بتون و برای ستون ها و طاق ها از سنگ آهک ( تراورتن) استفاده شده، در ستون های به کار رفته برای دیوار دو طبقه زیرین، از نوعی سنگ متخلخل به نام توفا (Tufa) استفاده شده است. برای طبقات فوقانی و اکثر طاق ها از آجر بتونی استفاده شده است.
جزئیات :
کولوسئوم طوری طراحی شده که در آن پنجاه هزار تماشاگر جا بگیرد. در حدود 80 ورودی دارد که جمعیت می توانسته خیلی سریع و به راحتی وارد آن محل شده و از آنجا خارج شود.
نقشه آن یک بیضی پهناور است به اقطار 188 در 156 متر و زیربنای عمارت در حدود 6 جریب است. طاق ها روی 80 دیوار محوری نگهدارنده برای محافظت از ردیف های صندلی، گذرگاهها و پلکان، قرار گرفته اند.
ارتفاع نمای بیرونی شامل سه ردیف طاق به انضمام طبقه زیرشیروانی حدود 48.5 متر می باشد که معادل یک ساختمان 12 تا 15 طبقه است.
منبع.http://www.senmerv.com
چهار مجسمه عظیم (به ارتفاع 20 متر) از او در طرفین ورودی معبد وجود دارد. از زمان های قدیم ورودی معبد تاب برداشته و به سمت چپ متمایل شده، علت پدیدار شدن این حالت، به احتمال زیاد وقوع یک زلزله بوده است. این معبد رو به شرق است و Re-Horakhty یکی از خدایان خورشید درست در بالای فرورفتگی سردر ورودی قرار دارد.
یکی از خصوصیات جالب توجه این معبد، چگونگی تنظیم جهت قرارگرفتن آن است که باعث شده دو بار در سال، در 22 فوریه و 22 اکتبر، اشعه خورشید دقیقا به داخلی ترین مکان مقدس معبد بتابد و مجسمه های چهار خدای نشسته در آن مکان که عبارتند از Path ، Amun-Re ، Ramesses II و Re-Horakhty را کاملا درخشان و روشن کند.
برای رسیدن به منظور فوق، روش کاملا مشابهی در طراحی غارهای مصنوعی نیوگرانگ (Newgrange) استفاده شده است.
این معبد در صخره های سنگی بالای رودخانه نیل و در جایی نزدیک به دومین آبشار بزرگ این رود بنا شده است. در اوایل سالهای بعد از 1960 سد مرتفعی در آن مکان ساخته شد، یک شرکت بین المللی برای جابجا کردن این معبد و انتقال آن به محلی مرتفع تر سرمایه گذاری کرد و بررسی های لازم را از نقطه نظر فنی انجام داد.
از آنجاییکه به دلیل وجود سد فوق، امکان مدفون شدن معبد در زیر آب های رودخانه ناصر (Nasser) وجود داشت، این جابجایی باعث می شد که چنین خطری از بین برود.
بین سال های 1966- 1964 یونسکو (UNESCO) انجام پروژه جابجایی معبد را به عهده گرفت و دولت مصر معبد را در صخره ای 200 فوت بالاتر از محل اصلی اش مجددا باز سازی کرد.
معبد Hathor در ابو سیمبل نیز توسط رامسس دوم (Ramesses II) به افتخار Hathor خدای عشق و موسیقی و همسرش Nefertari ملکه قابل پرستش، ساخته شد. نمای خروجی و سر در این معبد از شش مجسمه ایستاده عظیم (10 متر) تشکیل شده که شبیه یک برج است.
ارتفاع این بودای با شکوه 71 متر است. پهنای شانه هایش 28 متر، سرش 14.7 متر طول و 10 متر عرض دارد و در مجموع 1021 تکه مو به آن وصل شده است. در رویه پاهایش که هر کدام 8.5 متر است به راحتی 100 نفر جای می گیرند.
انگشتان پاهایش به اندازه ای بزرگ است که می تواند به عنوان میز شام استفاده شود. بودای لشان به عنوان مرتفع ترین مجسمه بودای جهان، در سال 1996 به لیست اسامی میراث فرهنگی طبیعی جهان پیوست.
به برخی از از اندازه های مربوط به مجسمه بودای لشان توجه کنید :
رتفاع : 71 متر
طول سر : 14.7 متر
عرض شانه : 28 متر
طول گردن : 3 متر
طول گوش ها : 7 متر
طول دماغ : 5.6 متر
طول ابرو ها : 5.6 متر
طول چشم ها : 3.3 متر
طول دهان : 3.3 متر
Leshan Giant Buddha
ساخت این پیکره سنگی با نظارت Haitong در سال 713 شروع شد. در ابتدا صاحب منصبان حریص به پول جمع آوری شده برای این منظور چشم طمع دوخته بودند، بنابراین سعی کردند از راهب بزرگ رشوه خواری کنند. اما او آنها را به مبارزه طلبید و اعلام کرد : اگر چشمان مرا از حدقه درآورید، باز هم نمی توانید به پولی که برای ساخته شدن مجسمه بودا اهدا شده دست یابید. این گفته راهب بزرگ خشم صاحب منصبان را برانگیخت، به او گفتند که مسلما جرات چنین کاری را ندارد، اما در کمال ناباوری Haitong چشمانش را با دستان خود از حدقه درآورد و آنها را درون یک سینی نزد مقامات و صاحب منصبان برد. راهب بزرگ در نیمه کار ساخت مجسمه از دنیا رفت. دو تن از پیروانش کار را ادامه دادند و سرانجام بعد از 90 سال تلاش، مجسمه بودا در سال 803 کامل شد.
چگونگی خلق مجسمه عظیم الجثه بودای لشان کماکان سئوال برانگیز باقی مانده، در واقع درک این مسئله که چگونه مردم در آن زمان چنین مجسمه مجللی طراحی کرده و ساخت آن را بدون هیچگونه تجهیزات مدرنی به پایان رساندند، غیر ممکن است.
* Meytreya : در سنت بودایی شخص بودای آینده است که برای راهنمایی و موعظه ظهور خواهد کرد. ریشه اصلی این کلمه سانسکریت بوده و به معنای دوستی است. پرستش Meytreya در قرون چهارم تا هفتم بین پیروان بودا متداول بوده و تصاویر مختلفی از او همه جا وجود داشته است. در بین آن تصاویر بودای لشان، دیدنی ترین آنهاست.
برج معروف پیزا در ایتالیا
Diotisalvi معمار اصلی این بنا در نظر داشت که پس از طبقه هم کف شش طبقه دیگر بالای این برج بسازد. در واقع اینگونه هم شد اما خیلی زود پس از اتمام ساخت سه طبقه در سال 1178، برج شروع به کج شدن کرد و از آن زمان به بعد علاوه بر اصلاح طراحی، تلاشها برای جلوگیری از کج شدن بیشتر آن آغاز شد.
اولین ناقوس بر روی طبقه همکف این برج قرار گرفت و پس از تکمیل سایر طبقات در سال 1350 هفت زنگ در طبقه آخر آن نصب شد.
دو نظریه اصلی علت کج شدن این برج را بیان می کند. عده ای معتقد هستند که کج شدن آن به دلیل مناسب نبودن زمین و خاک رسی / آهکی است که در اطراف برج قرار دارد. اما بسیاری دیگر به این نظر اعتقاد ندارند و کج بودن برج را یک طراحی اولیه و از پیش تعیین شده می دانند.
عملیات ترمیم و بازسازی برج
در باره علل ساخت این برج می نویسند : "مردم شهر پیزا ملوان بودند و در جنگها بر مردم اورشلیم، آفریقا، بلژیک، انگلستان، نروژ، اسپانیا، مراکش و ... پیروز شدند، تنها دشمن اصلی آنها فلورانسی ها بودند. آنها برای نمایش قدرت و توانایی خود بخصوص در زمینه معماری اقدام به ساخت این برج نمودند. مجموعه جنگهاییی که بعدها میان مردم پیزا با فلورانس روی داد بارها باعث به تعویق افتادن ساخت برج شد."
با سلام خدمت دوستان بعد از چند وبلاگ که زدم گفتم این یک یرو بزنم که خودم توش بنویسم اخه مطالب وبلاگ های دیگمو از این ور واون ور جمع اوری میکنم با ذکر منبع البته دوتا وبلاگ هم در بلاگر زدم ولی تاحالا کاری باهاشون نکردم این سومین وبلاگم در ژارسی بلاگ است. باید ببینیم بعد به چند تا میرسه اینا وبلا گهایمندرژارسی بلاگ است.
http://http://cpotairan.parsiblog.com
http://daneshname3.pARSIBLOG.COM
وبلاگ های دیگری هم دارم که بعد لینک میکنم.
بازدید دیروز : 2
کل بازدید : 13947
کل یاداشته ها : 18